Teza: kabaret to nie tylko rozrywka przynależna sferze kultury popularnej ale i sztuka
Wstęp
a) co to jest kabaret?
b) Jozin z Bazi (wielka, ogólno medialna popularność skeczu wyciągniętego z archiwum po 30 latach – przenikanie nowego i starego?)
Kabaret i literatura
a) Kabaret Zielona Gęś – Konstanty Ildefons Gałczyński
b) Kabaret Kici Koci – Miron Białoszewski
c) Klub Literatów Zeppelin (Zielonogórskie Zagłębie Kabaretowe)
Kabaret i film
a) „Do widzenia do jutra” - Bim Bom
b) „Hi way” – Mumio
Kabaret i teatr
a) Studencki Teatr Satyryków
b) Piwnica pod Baranami
c) Kabaret Olgi Lipińskiej
Kabaret a polityka
a) Kabaret Tey
b) Kabaret pod Egida
c) Współczesne kabarety o polityce i politykach
Podsumowanie
poniedziałek, 10 marca 2008
niedziela, 24 lutego 2008
WSKAZÓWKI DLA AUTORÓW
Okazuje się, że ani "Kwartalnik Filmowy", ani "Pamiętnik Literacki, ani "Teksty Drugie", ani "Konteksty" nie zamieszczają na swych łamach wskazówek dla autorów. Takie wskazówki znałazłam w miesięczniku "Przegląd Geologiczny". Mankament polega na ty, że niestety nijak się on ma do filmoznawstwa i literaturoznawstwa, sądzę jednak, że jest tam kilka ciekawych wskazówek. Cytuję w całości, więc dużo czytania.
Przegląd Geologiczny — czasopismo państwowej służby geologicznej wydawane przez Ministra Środowiska — publikuje aktualne wiadomości dotyczące problemów istotnych dla środowiska geologów, a także z zakresu interdyscyplinarnych nauk przyrodniczych, w tym:
_ materiały gospodarcze, ekonomiczne, organizacyjne i prawne, wspomnienia, recenzje, informacje kronikarskie i o konferencjach dotyczących geologii;
_ artykuły informacyjne, przeglądowe, syntetyczne i metodyczne;
_ doniesienia naukowe, poświęcone wyłącznie ważnym, budzącym powszechne zainteresowanie zagadnieniom.
Forma wszystkich publikowanych materiałów musi uwzględniać fakt, że Przegąąd Geologiczny jest przeznaczony dla szerokiego kręgu odbiorców. Teksty muszą być zwięzłe i przystępnie napisane — Autorzy zaś powinni pamiętać, że jedna (dobra) rycina jest lepsza niż tysiąc słów. Priorytetem w wyborze artykułów do opublikowania są prace 5–6-stronicowe. Redakcja zastrzega sobie możliwość skracania tekstów, dokonywania koniecznych poprawek stylistycznych oraz doboru rycin.
Fakt nadesłania materiału do publikacji w Przeglądzie Geologicznym jest rozumiany jako deklaracja Autora, iż nadesłany materiał jest oryginalny, nie był wcześniej przekazany do druku innemu wydawnictwu. Po zaakceptowaniu artykułu przez redakcję Autorzy będą proszeni o przekazanie redakcji praw autorskich do artykułu. Redakcja nie wypłaca Autorom honorariów (wyjątkiem są honoraria za artykuły zamawiane przez redakcję). Autorzy otrzymują jeden egzemplarz miesięcznika, w którym została wydrukowana ich praca, a Autorzy recenzowanych artykułów naukowych dodatkowo 10 autorskich wydruków artykułu.
Prosimy o uważne zapoznanie się z załączonymi wskazówkami redakcyjnymi, gdyż nadsyłane artykuły, których forma nie będzie odpowiadała tym wymaganiom, nie będą przyjmowane do publikacji na łamach naszego czasopisma. Za wzór przygotowania artyku³u do druku mogą też posłużyć prace zamieszczone na stronie internetowej Państwowego Instytutu Geologicznego (http://www.pgi.gov.pl/prz_geol).
Fotografie Autorów. Na łamach naszego czasopisma zamieszczane są fotografie wszystkich Autorów artykułów informacyjnych, polemicznych i naukowych. Prosimy więc Autorów o dołączanie do tego typu artykułów
własnych fotografii (zdjęcie legitymacyjne) w formie elektronicznej lub odbitki.
Streszczenia i słowa kluczowe. Artykuły naukowe muszą zawierać krótkie streszczenia (nie powinny przekraczać ok. 30 wierszy) oraz słowa kluczowe w języku polskim i angielskim.
Tekst. Format zapisu: Word (do wersji 2003 włącznie), Word Perfect (do wersji 8.0 włącznie).W przypadku stosowania innych edytorów tekstu prosimy o konwersję na wymienione formaty lub w ostateczności o zapisanie tekstu w formacie Rich Text Format (RTF). Objętość artykułów nie powinna przekraczać 6 stron druku naszego czasopisma, łącznie ze streszczeniami, tabelami i rycinami (1 strona druku odpowiada ok. 6 tys. znaków ze spacjami). W drodze wyjątku do druku będą dopuszczane artykuły 7–8-stronicowe. Stosowanie wyróżników w tekście (przypisów, wersalików itp.) utrudnia lub czasami nawet uniemożliwia poprawne formatowanie tekstu w używanym przez nas programie DTP Corel Ventura 8.0.
Tabele. Zapis w takim formacie jak tekst lub w arkuszu kalkulacyjnym Excel (do wersji 2003 włącznie). Autorzy powinni uwzględnić ograniczenia wynikające z formatu czasopisma. Tabele nie mogą przekraczać wielkości jednej strony druku — niespełniające tego wymogu nie będą zamieszczane w artykule. Tabele powinny być ponumerowane (cyframi arabskimi) zgodnie z kolejnością pojawiania się w tekście artykułu. Każda tabela powinna mieć krótki, objaśniający jej treść tytuł. W artykułach naukowych tytuł oraz wszystkie kolumny i wiersze w tabeli muszą zawierać tekst pisany w języku polskim (pismo proste) i angielskim (kursywa).
Elementy graficzne
a) mapy, przekroje itp.:
- prosimy o przygotowanie ich w programie Corel-Draw (wersje do 9.0 włącznie);
- w przypadku stosowania innych edytorów graficznych prosimy o zapis rysunków w formatach wektorowych: WINDOWS METAFILE (*.WMF) lub innych skojarzonych z programem CorelDraw (najlepiej po konsultacji z redakcją);
- w przypadku niemożności zapisu rysunku w postaci wektorowej lub użycia w rysunku obrazów zeskanowanych
należy zastosować jeden z popularnych formatów bitmapowych, np. TIFF 5.0 Bitmap (*.TIF), COREL PHOTO-PAINT (*.PCX, *.CPT), WINDOWS BITMAP (*.BMP) lub JPEG Bitmaps (*.JPG);
- do zeskanowanej ryciny należy dołączyć w oddzielnym pliku tekstowym (*.doc, *.txt, *.rtf) objaśnienia (w artykułach naukowych w j. polskim i angielskim);
b) wykresy, diagramy, schematy itp.:
- prosimy o przygotowanie ich w programie Corel-Draw (wersje do 9.0 włącznie) lub w arkuszu kalkulacyjnym Excel (do wersji 2003 włącznie);
- w przypadku stosowania innych edytorów graficznych prosimy o zapis rysunków w formatach wektorowych: WINDOWS METAFILE (*.WMF) lub innych skojarzonych z programem CorelDraw (najlepiej po konsultacji z redakcją);
c) fotografie:
- rozdzielczość zeskanowanych fotografii czarno-białych powinna wynosić co najmniej 600 dpi, a fotografii kolorowych przynajmniej 300 dpi;
- format zapisu taki sam jak mapwpostaci bitmapowej;
- należy pamiętać, że stosowanie formatów kompresujących, jak np. JPEG, powoduje nieodwracalne obniżenie jakości zdjęcia, dlatego należy ich unikać. Przygotowuj¹c do druku ryciny (mapy, zdjęcia),
koniecznie należy brać pod uwagę format naszego czasopisma. Przyjmujemy do publikacji ryciny o maksymalnym formacie A4. Maksymalny obszar druku strony naszego czasopisma wynosi 171 mm x 253 mm. Publikujemy ryciny czarno-białe i kolorowe. Koszt druku kolorowych rycin jest pokrywany przez wskazaną przez Autorów instytucję, przy czym warunkiem opublikowania kolorowych rycin jest pisemne zobowiązanie upoważnionego przedstawiciela instytucji do uiszczenia opłaty. Koszt druku jednej strony z kolorowymi rycinami wynosi 250 zł + 22% VAT. Nie pobieramy opłat za kolorowe zdjęcia zamieszczane na okładkach naszego czasopisma.
Wszystkie miejscowości, jak również otwory wiertnicze, kopalnie - wymienione w tekście artykułu - powinny być przedstawione na mapce lokalizacyjnej bądź szkicu sytuacyjnym. Na mapce lokalizacyjnej należy umieścić kontur Polski z zaznaczonym obszarem badań. Każde zdjęcie i mapa powinny zawierać podziałkę liniową. Wszelkie objaśnienia powinny być umieszczone na rycinach. Wyjątkiem są objaśnienia skrótów literowych, które mogą być umieszczone w podpisie pod ryciną. W artykułach naukowych objaśnienia na rycinach oraz opisy poszczególnych elementów ryciny powinny być podane w języku polskim i angielskim. Do pliku z tekstem artyku³u należy dołączyć listę podpisów rycin (w artykułach naukowych w języku polskim i angielskim).
Literatura. W spisie literatury należy podać tylko te pozycje, do których są odnośniki w tekście. Należy powoływać się na literaturę, cytując nazwisko autora i rok publikacji (np. Kowalski, 2002; Kowalski&Nowak, 2002; Kowalski i in., 2001). W spisie należy wymieniæ wszystkich autorów cytowanych pozycji oraz pełne nazwy czasopism; skróty zostaną dokonane przez redakcję. Publikacje
w alfabetach innych niż łaciński powinny być podane w polskiej transkrypcji. Spis pozycji literatury powinien być przygotowany alfabetycznie, zgodnie z załączonym przykładem:
BOJAKOWSKA I. & SOKO£OWSKA G. 1998 — Tło geochemiczne wielopieroecieniowych węglowodorów aromatycznych (WWA) w glebach leoenych. Przegląd Geologiczny, 46: 1083–1085.
HAMOR G. (red.) 1988 — Neogene Palaeogeographic Atlas of Central and Eastern Europe. Hungarian Geological Institute.
KORNOWSKA I. 1983 — Dokumentacja geologiczna złoża soli kamiennej w wysadzie solnym „Damasławek”, kategoria rozpoznania C2, gmina: Żnin i Janowiec Wielkopolski, województwo bydgoskie. CAG Państwowy Instytut Geologiczny, nr arch. 3725/377.
STANKOWSKI W., BLUSZCZ A. & NITAM. 1999 — Stanowiska osadów górnoczwartorzędowych Mikorzyn i Sławoszewek w świetle badań geologicznych, datowania radiowęglowego i luminescencyjnego oraz analiz palinologicznych, [W:] Geochronologia górnego czwartorzędu Polski w świetle datowania radiowęglowego i luminescencyjnego. Instytut Fizyki Politechniki Śląskiej, WIND J. Wojewoda: 87–111.
Forma dostarczania materiałów. Tekst i materiał ilustracyjny artykułów naukowych należy dostarczyć w dwóch egzemplarzach wydruku komputerowego (wraz z odbitkami kserograficznymi rysunków, zdjęć bądź przeźroczy, jakie Autorzy zamierzają zamieścić w tekście). O dostarczenie elektronicznego zapisu oryginałów rycin redakcja zwróci się z prośbą¹ po pozytywnym zaopiniowaniu pracy przez recenzenta. Prace nierecenzowane mogą być nadsyłane na elektroniczny adres redakcji.
- notki o konferencjach, sympozjach itp., recenzje i
wspomnienia prosimy przesyłać na adres:
anna.krokosz@pgi.gov.pl
- artykuły przeglądowe, informacyjne i doniesienia naukowe — na adres:
anna.fujak@pgi.gov.pl;
magdalena.mizerska@pgi.gov.pl
przeglad.geologiczny@pgi.gov.pl
- pliki graficzne — na adres:
jacek.sniegowski@pgi.gov.pl
Pliki mogą być przygotowane w postaci skompresowanej, najlepiej metodą ZIP, ARJ lub RAR. Tekst, tabele, ryciny i zdjęcia powinny być zapisane w oddzielnych plikach.
Do każdego pliku należy dołączyć wydruk.
Krótkie doniesienia, notki o konferencjach, sympozjach, warsztatach itp., recenzje i wspomnienia (nierecenzowane) powinny zawierać:
1) tytuł w języku polskim i angielskim;
2) nazwiska oraz pełne imiona wszystkich Autorów;
3) imię, nazwisko i adres do korespondencji wraz z numerem telefonu i faksu oraz adresem e-mail Autora, do którego należy wysłać tekst w celu autoryzacji;
4) tekst pracy (dodatkowo mogą być ryciny i tabele—wówczas w pliku tekstowym należy zamieścić listę podpisów rycin i spis tytułów tabel);
Artykuły informacyjne (oceniane przez 1 recenzenta) i polemiczne powinny zawierać:
1) tytuł w języku polskim i angielskim;
2) nazwiska oraz pełne imiona wszystkich Autorów, ich tytuły naukowe, nazwy i adresy instytucji, których są pracownikami;
3) podpisane fotografie wszystkich Autorów (zdjęcie legitymacyjne w formie elektronicznej lub odbitki);
4) imię, nazwisko i adres do korespondencji wraz z numerem
telefonu i faksu oraz adresem e-mail Autora, do którego należy wysłać tekst w celu autoryzacji;
5) tekst pracy (dodatkowo mogą być ryciny i tabele—wówczas w pliku tekstowym należy zamieścić listę podpisów rycin i spis tytułów tabel);
6) spis literatury (zawierający wyłącznie pozycje cytowane w tekście).
Artykuły naukowe (oceniane przez dwóch recenzentów) powinny zawierać:
1) tytuł w języku polskim i angielskim;
2) nazwiska oraz pełne imiona wszystkich Autorów, ich tytuły naukowe, nazwy i adresy instytucji, których są pracownikami;
3) podpisane fotografie wszystkich Autorów (zdjęcie legitymacyjne w formie elektronicznej lub odbitki);
4) imię, nazwisko i adres do korespondencji wraz z numerem telefonu i faksu oraz adresem e-mail Autora, do którego należy wysłać tekst w celu autoryzacji;
5) krótkie streszczenie w języku polskim i angielskim (ok. 30 wierszy);
6) słowa kluczowe w języku polskim i angielskim;
7) tekst artykułu (dodatkowo mogą być ryciny i tabele — wówczas w pliku tekstowym należy zamieścić listę podpisów rycin i spis tytułów tabel):
a) wprowadzenie (niezatytułowane) służące określeniu tła problemu opisywanego w dalszej części artykułu;
b) cel pracy, materiał i metody;
c) wyniki badań;
d) wnioski;
8) spis literatury (zawieraj¹cy wy³¹cznie pozycje cytowane w tekście).
Artykuły naukowe są oceniane przez 1–3 specjalistów z danej dziedziny (nie ujawniamy Autorom ich nazwisk). Następnie ich opinie (wraz z uwagami redakcji) są przekazywane Autorom. Po zapoznaniu się z uwagami recenzentów Autorzy poprawiają tekst i wraz z oryginałami rycin i zapisem elektronicznym dostarczają do redakcji jeden egzemplarz artykułu. Po opracowaniu technicznym i zredagowaniu artykuł jest przesłany Autorowi do korekty. Bez korekty autorskiej artykuł nie może być przekazany do druku. W
korekcie należy uwzględniać wyłącznie błędy typograficzne oraz odpowiedzi na pytania redakcji; wszelkie dodatkowe zmiany w tekście czy na rycinach, zaproponowane przez Autorów na tym etapie, będą akceptowane tylko w wyjątkowych wypadkach.
82
Przegląd Geologiczny, vol. 56, nr 1, 2008
Przegląd Geologiczny — czasopismo państwowej służby geologicznej wydawane przez Ministra Środowiska — publikuje aktualne wiadomości dotyczące problemów istotnych dla środowiska geologów, a także z zakresu interdyscyplinarnych nauk przyrodniczych, w tym:
_ materiały gospodarcze, ekonomiczne, organizacyjne i prawne, wspomnienia, recenzje, informacje kronikarskie i o konferencjach dotyczących geologii;
_ artykuły informacyjne, przeglądowe, syntetyczne i metodyczne;
_ doniesienia naukowe, poświęcone wyłącznie ważnym, budzącym powszechne zainteresowanie zagadnieniom.
Forma wszystkich publikowanych materiałów musi uwzględniać fakt, że Przegąąd Geologiczny jest przeznaczony dla szerokiego kręgu odbiorców. Teksty muszą być zwięzłe i przystępnie napisane — Autorzy zaś powinni pamiętać, że jedna (dobra) rycina jest lepsza niż tysiąc słów. Priorytetem w wyborze artykułów do opublikowania są prace 5–6-stronicowe. Redakcja zastrzega sobie możliwość skracania tekstów, dokonywania koniecznych poprawek stylistycznych oraz doboru rycin.
Fakt nadesłania materiału do publikacji w Przeglądzie Geologicznym jest rozumiany jako deklaracja Autora, iż nadesłany materiał jest oryginalny, nie był wcześniej przekazany do druku innemu wydawnictwu. Po zaakceptowaniu artykułu przez redakcję Autorzy będą proszeni o przekazanie redakcji praw autorskich do artykułu. Redakcja nie wypłaca Autorom honorariów (wyjątkiem są honoraria za artykuły zamawiane przez redakcję). Autorzy otrzymują jeden egzemplarz miesięcznika, w którym została wydrukowana ich praca, a Autorzy recenzowanych artykułów naukowych dodatkowo 10 autorskich wydruków artykułu.
Prosimy o uważne zapoznanie się z załączonymi wskazówkami redakcyjnymi, gdyż nadsyłane artykuły, których forma nie będzie odpowiadała tym wymaganiom, nie będą przyjmowane do publikacji na łamach naszego czasopisma. Za wzór przygotowania artyku³u do druku mogą też posłużyć prace zamieszczone na stronie internetowej Państwowego Instytutu Geologicznego (http://www.pgi.gov.pl/prz_geol).
Fotografie Autorów. Na łamach naszego czasopisma zamieszczane są fotografie wszystkich Autorów artykułów informacyjnych, polemicznych i naukowych. Prosimy więc Autorów o dołączanie do tego typu artykułów
własnych fotografii (zdjęcie legitymacyjne) w formie elektronicznej lub odbitki.
Streszczenia i słowa kluczowe. Artykuły naukowe muszą zawierać krótkie streszczenia (nie powinny przekraczać ok. 30 wierszy) oraz słowa kluczowe w języku polskim i angielskim.
Tekst. Format zapisu: Word (do wersji 2003 włącznie), Word Perfect (do wersji 8.0 włącznie).W przypadku stosowania innych edytorów tekstu prosimy o konwersję na wymienione formaty lub w ostateczności o zapisanie tekstu w formacie Rich Text Format (RTF). Objętość artykułów nie powinna przekraczać 6 stron druku naszego czasopisma, łącznie ze streszczeniami, tabelami i rycinami (1 strona druku odpowiada ok. 6 tys. znaków ze spacjami). W drodze wyjątku do druku będą dopuszczane artykuły 7–8-stronicowe. Stosowanie wyróżników w tekście (przypisów, wersalików itp.) utrudnia lub czasami nawet uniemożliwia poprawne formatowanie tekstu w używanym przez nas programie DTP Corel Ventura 8.0.
Tabele. Zapis w takim formacie jak tekst lub w arkuszu kalkulacyjnym Excel (do wersji 2003 włącznie). Autorzy powinni uwzględnić ograniczenia wynikające z formatu czasopisma. Tabele nie mogą przekraczać wielkości jednej strony druku — niespełniające tego wymogu nie będą zamieszczane w artykule. Tabele powinny być ponumerowane (cyframi arabskimi) zgodnie z kolejnością pojawiania się w tekście artykułu. Każda tabela powinna mieć krótki, objaśniający jej treść tytuł. W artykułach naukowych tytuł oraz wszystkie kolumny i wiersze w tabeli muszą zawierać tekst pisany w języku polskim (pismo proste) i angielskim (kursywa).
Elementy graficzne
a) mapy, przekroje itp.:
- prosimy o przygotowanie ich w programie Corel-Draw (wersje do 9.0 włącznie);
- w przypadku stosowania innych edytorów graficznych prosimy o zapis rysunków w formatach wektorowych: WINDOWS METAFILE (*.WMF) lub innych skojarzonych z programem CorelDraw (najlepiej po konsultacji z redakcją);
- w przypadku niemożności zapisu rysunku w postaci wektorowej lub użycia w rysunku obrazów zeskanowanych
należy zastosować jeden z popularnych formatów bitmapowych, np. TIFF 5.0 Bitmap (*.TIF), COREL PHOTO-PAINT (*.PCX, *.CPT), WINDOWS BITMAP (*.BMP) lub JPEG Bitmaps (*.JPG);
- do zeskanowanej ryciny należy dołączyć w oddzielnym pliku tekstowym (*.doc, *.txt, *.rtf) objaśnienia (w artykułach naukowych w j. polskim i angielskim);
b) wykresy, diagramy, schematy itp.:
- prosimy o przygotowanie ich w programie Corel-Draw (wersje do 9.0 włącznie) lub w arkuszu kalkulacyjnym Excel (do wersji 2003 włącznie);
- w przypadku stosowania innych edytorów graficznych prosimy o zapis rysunków w formatach wektorowych: WINDOWS METAFILE (*.WMF) lub innych skojarzonych z programem CorelDraw (najlepiej po konsultacji z redakcją);
c) fotografie:
- rozdzielczość zeskanowanych fotografii czarno-białych powinna wynosić co najmniej 600 dpi, a fotografii kolorowych przynajmniej 300 dpi;
- format zapisu taki sam jak mapwpostaci bitmapowej;
- należy pamiętać, że stosowanie formatów kompresujących, jak np. JPEG, powoduje nieodwracalne obniżenie jakości zdjęcia, dlatego należy ich unikać. Przygotowuj¹c do druku ryciny (mapy, zdjęcia),
koniecznie należy brać pod uwagę format naszego czasopisma. Przyjmujemy do publikacji ryciny o maksymalnym formacie A4. Maksymalny obszar druku strony naszego czasopisma wynosi 171 mm x 253 mm. Publikujemy ryciny czarno-białe i kolorowe. Koszt druku kolorowych rycin jest pokrywany przez wskazaną przez Autorów instytucję, przy czym warunkiem opublikowania kolorowych rycin jest pisemne zobowiązanie upoważnionego przedstawiciela instytucji do uiszczenia opłaty. Koszt druku jednej strony z kolorowymi rycinami wynosi 250 zł + 22% VAT. Nie pobieramy opłat za kolorowe zdjęcia zamieszczane na okładkach naszego czasopisma.
Wszystkie miejscowości, jak również otwory wiertnicze, kopalnie - wymienione w tekście artykułu - powinny być przedstawione na mapce lokalizacyjnej bądź szkicu sytuacyjnym. Na mapce lokalizacyjnej należy umieścić kontur Polski z zaznaczonym obszarem badań. Każde zdjęcie i mapa powinny zawierać podziałkę liniową. Wszelkie objaśnienia powinny być umieszczone na rycinach. Wyjątkiem są objaśnienia skrótów literowych, które mogą być umieszczone w podpisie pod ryciną. W artykułach naukowych objaśnienia na rycinach oraz opisy poszczególnych elementów ryciny powinny być podane w języku polskim i angielskim. Do pliku z tekstem artyku³u należy dołączyć listę podpisów rycin (w artykułach naukowych w języku polskim i angielskim).
Literatura. W spisie literatury należy podać tylko te pozycje, do których są odnośniki w tekście. Należy powoływać się na literaturę, cytując nazwisko autora i rok publikacji (np. Kowalski, 2002; Kowalski&Nowak, 2002; Kowalski i in., 2001). W spisie należy wymieniæ wszystkich autorów cytowanych pozycji oraz pełne nazwy czasopism; skróty zostaną dokonane przez redakcję. Publikacje
w alfabetach innych niż łaciński powinny być podane w polskiej transkrypcji. Spis pozycji literatury powinien być przygotowany alfabetycznie, zgodnie z załączonym przykładem:
BOJAKOWSKA I. & SOKO£OWSKA G. 1998 — Tło geochemiczne wielopieroecieniowych węglowodorów aromatycznych (WWA) w glebach leoenych. Przegląd Geologiczny, 46: 1083–1085.
HAMOR G. (red.) 1988 — Neogene Palaeogeographic Atlas of Central and Eastern Europe. Hungarian Geological Institute.
KORNOWSKA I. 1983 — Dokumentacja geologiczna złoża soli kamiennej w wysadzie solnym „Damasławek”, kategoria rozpoznania C2, gmina: Żnin i Janowiec Wielkopolski, województwo bydgoskie. CAG Państwowy Instytut Geologiczny, nr arch. 3725/377.
STANKOWSKI W., BLUSZCZ A. & NITAM. 1999 — Stanowiska osadów górnoczwartorzędowych Mikorzyn i Sławoszewek w świetle badań geologicznych, datowania radiowęglowego i luminescencyjnego oraz analiz palinologicznych, [W:] Geochronologia górnego czwartorzędu Polski w świetle datowania radiowęglowego i luminescencyjnego. Instytut Fizyki Politechniki Śląskiej, WIND J. Wojewoda: 87–111.
Forma dostarczania materiałów. Tekst i materiał ilustracyjny artykułów naukowych należy dostarczyć w dwóch egzemplarzach wydruku komputerowego (wraz z odbitkami kserograficznymi rysunków, zdjęć bądź przeźroczy, jakie Autorzy zamierzają zamieścić w tekście). O dostarczenie elektronicznego zapisu oryginałów rycin redakcja zwróci się z prośbą¹ po pozytywnym zaopiniowaniu pracy przez recenzenta. Prace nierecenzowane mogą być nadsyłane na elektroniczny adres redakcji.
- notki o konferencjach, sympozjach itp., recenzje i
wspomnienia prosimy przesyłać na adres:
anna.krokosz@pgi.gov.pl
- artykuły przeglądowe, informacyjne i doniesienia naukowe — na adres:
anna.fujak@pgi.gov.pl;
magdalena.mizerska@pgi.gov.pl
przeglad.geologiczny@pgi.gov.pl
- pliki graficzne — na adres:
jacek.sniegowski@pgi.gov.pl
Pliki mogą być przygotowane w postaci skompresowanej, najlepiej metodą ZIP, ARJ lub RAR. Tekst, tabele, ryciny i zdjęcia powinny być zapisane w oddzielnych plikach.
Do każdego pliku należy dołączyć wydruk.
Krótkie doniesienia, notki o konferencjach, sympozjach, warsztatach itp., recenzje i wspomnienia (nierecenzowane) powinny zawierać:
1) tytuł w języku polskim i angielskim;
2) nazwiska oraz pełne imiona wszystkich Autorów;
3) imię, nazwisko i adres do korespondencji wraz z numerem telefonu i faksu oraz adresem e-mail Autora, do którego należy wysłać tekst w celu autoryzacji;
4) tekst pracy (dodatkowo mogą być ryciny i tabele—wówczas w pliku tekstowym należy zamieścić listę podpisów rycin i spis tytułów tabel);
Artykuły informacyjne (oceniane przez 1 recenzenta) i polemiczne powinny zawierać:
1) tytuł w języku polskim i angielskim;
2) nazwiska oraz pełne imiona wszystkich Autorów, ich tytuły naukowe, nazwy i adresy instytucji, których są pracownikami;
3) podpisane fotografie wszystkich Autorów (zdjęcie legitymacyjne w formie elektronicznej lub odbitki);
4) imię, nazwisko i adres do korespondencji wraz z numerem
telefonu i faksu oraz adresem e-mail Autora, do którego należy wysłać tekst w celu autoryzacji;
5) tekst pracy (dodatkowo mogą być ryciny i tabele—wówczas w pliku tekstowym należy zamieścić listę podpisów rycin i spis tytułów tabel);
6) spis literatury (zawierający wyłącznie pozycje cytowane w tekście).
Artykuły naukowe (oceniane przez dwóch recenzentów) powinny zawierać:
1) tytuł w języku polskim i angielskim;
2) nazwiska oraz pełne imiona wszystkich Autorów, ich tytuły naukowe, nazwy i adresy instytucji, których są pracownikami;
3) podpisane fotografie wszystkich Autorów (zdjęcie legitymacyjne w formie elektronicznej lub odbitki);
4) imię, nazwisko i adres do korespondencji wraz z numerem telefonu i faksu oraz adresem e-mail Autora, do którego należy wysłać tekst w celu autoryzacji;
5) krótkie streszczenie w języku polskim i angielskim (ok. 30 wierszy);
6) słowa kluczowe w języku polskim i angielskim;
7) tekst artykułu (dodatkowo mogą być ryciny i tabele — wówczas w pliku tekstowym należy zamieścić listę podpisów rycin i spis tytułów tabel):
a) wprowadzenie (niezatytułowane) służące określeniu tła problemu opisywanego w dalszej części artykułu;
b) cel pracy, materiał i metody;
c) wyniki badań;
d) wnioski;
8) spis literatury (zawieraj¹cy wy³¹cznie pozycje cytowane w tekście).
Artykuły naukowe są oceniane przez 1–3 specjalistów z danej dziedziny (nie ujawniamy Autorom ich nazwisk). Następnie ich opinie (wraz z uwagami redakcji) są przekazywane Autorom. Po zapoznaniu się z uwagami recenzentów Autorzy poprawiają tekst i wraz z oryginałami rycin i zapisem elektronicznym dostarczają do redakcji jeden egzemplarz artykułu. Po opracowaniu technicznym i zredagowaniu artykuł jest przesłany Autorowi do korekty. Bez korekty autorskiej artykuł nie może być przekazany do druku. W
korekcie należy uwzględniać wyłącznie błędy typograficzne oraz odpowiedzi na pytania redakcji; wszelkie dodatkowe zmiany w tekście czy na rycinach, zaproponowane przez Autorów na tym etapie, będą akceptowane tylko w wyjątkowych wypadkach.
82
Przegląd Geologiczny, vol. 56, nr 1, 2008
piątek, 18 stycznia 2008
Artykuł - pierwsze kroki
Wstępna wersja tytułu brzmi: Cytat jako element dyskursu naukowego. Sądzę, że powinna się w nim znaleźć odpowiedź na pytania: czym jest cytat? jakie są źródła cytatów? jakie wymagania formalne niesie ze sobą zastosowanie cytatu? Należy przybliżyć kwestię skrzydlatych słów, trawestacji, parafrazy, intertekstualności, gry semantycznej z innymi utworami, znaczeniowych napięć wewnątrztekstowych. Jest to w tej chwili worek z pomysłami.
WSTĘP 1
Jest rok 1981. W Polsce wiele się dzieje politycznie, społecznie i gospodarczo. Jak w soczewce owe dramaty na skalę krajową skupiają się w małym rewiowym teatrzyku, gdzie nowy dyrektor i jednocześnie I kierownik artystyczny - Misiek planuje realizację zgodnego z duchem czasu programu oszczędnościowego. Jeden z aktorów, który jakimś trafem dowiaduje się o zamiarach dyrektora, oznajmia nic nie przeczuwajacym kolegom: "Dyrekcja dostała pismo, że ma być dochodowa i ma nas wszystkich z torbami puścić." Po opanowaniu pierwszego szoku i przerażenia aktorzy zawiązują "Sztab Kryzysowy Mózgu" i wpadają na pomysł, by pokazać stare piosenki, co nie będzie się wiązało z ponoszeniem dodatkowych kosztów, a oni sami w ten sposób okażą pozytywny stosunek do kierownictwa. Widzowie (a właściwie telewidzowie) oglądają więc stare, znane już im piosenki, podczas, gdy aktorzy - nie do końca panując nad ogarniającą ich paniką i strachem przed rychłym zamknięciem teatru - wymieniaja między sobą niedostępne w sklepach towary.
Ten świat rewiowego teatrzyku stworzyła Olga Lipińska wpisując w jego strukturę cytaty i autocytaty z własnego kabaretu, parafrazy i trawestacje, jak choćby: "Ja tu stoję od godziny jak Zabłocki po mydło" - wypowiedziane przez oburzonego długim czekaniem Tureckiego, albo - również jego - "I ja więcej uzębienia nie będę tracił" - którym skwitował nie do końca uczciwą propozycję dyrektora, cytaty pozorne, cytaty świadomie zdeformowane stanowią istotny element kabaretowej twórczości Olgi Lipińskiej. Jej twórczość jest doskonałym przykładem niepowtarzalnej umiejętności posługiwania się cytatem, jako specyficznym kodem. Lipińska korzysta z faktu, że cytat to rozpowszechnionym rodzaj przytoczenia, więc odbiorca jest przygotowany na jego odczytanie.
Mnie jednak, nie funkcjonowanie cytatu w wypowiedzi artystycznej będzie przede wszystkim interesować, chcę sie skupić w tym artykule na roli, funkcji, sposobie istnienia cytatu w dyskursie naukowym. Czytający te słowa pewnie zachodzi w głowę, dlaczego w takim razie od Lipińskiej zaczynam swój wywód. Z dwóch powodów. Po pierwsze dlatego, że robi śmieszne a przytym inteligentne rzeczy. Chcę wykorzystać ów uśmiech rodzący się na brzmienie nazwiska. Po drugie sądzę, że wprowadzenie tak szerokiej perspektywy, jaką ze swoim kabaretem wnosi Lipińka pozwala stworzyć dodatkowy punkt odniesienia dla tematu artykułu i od samego początku rozszerzyć go poza skojarzenie z przypisem u dołu strony.
WSTĘP 1
Jest rok 1981. W Polsce wiele się dzieje politycznie, społecznie i gospodarczo. Jak w soczewce owe dramaty na skalę krajową skupiają się w małym rewiowym teatrzyku, gdzie nowy dyrektor i jednocześnie I kierownik artystyczny - Misiek planuje realizację zgodnego z duchem czasu programu oszczędnościowego. Jeden z aktorów, który jakimś trafem dowiaduje się o zamiarach dyrektora, oznajmia nic nie przeczuwajacym kolegom: "Dyrekcja dostała pismo, że ma być dochodowa i ma nas wszystkich z torbami puścić." Po opanowaniu pierwszego szoku i przerażenia aktorzy zawiązują "Sztab Kryzysowy Mózgu" i wpadają na pomysł, by pokazać stare piosenki, co nie będzie się wiązało z ponoszeniem dodatkowych kosztów, a oni sami w ten sposób okażą pozytywny stosunek do kierownictwa. Widzowie (a właściwie telewidzowie) oglądają więc stare, znane już im piosenki, podczas, gdy aktorzy - nie do końca panując nad ogarniającą ich paniką i strachem przed rychłym zamknięciem teatru - wymieniaja między sobą niedostępne w sklepach towary.
Ten świat rewiowego teatrzyku stworzyła Olga Lipińska wpisując w jego strukturę cytaty i autocytaty z własnego kabaretu, parafrazy i trawestacje, jak choćby: "Ja tu stoję od godziny jak Zabłocki po mydło" - wypowiedziane przez oburzonego długim czekaniem Tureckiego, albo - również jego - "I ja więcej uzębienia nie będę tracił" - którym skwitował nie do końca uczciwą propozycję dyrektora, cytaty pozorne, cytaty świadomie zdeformowane stanowią istotny element kabaretowej twórczości Olgi Lipińskiej. Jej twórczość jest doskonałym przykładem niepowtarzalnej umiejętności posługiwania się cytatem, jako specyficznym kodem. Lipińska korzysta z faktu, że cytat to rozpowszechnionym rodzaj przytoczenia, więc odbiorca jest przygotowany na jego odczytanie.
Mnie jednak, nie funkcjonowanie cytatu w wypowiedzi artystycznej będzie przede wszystkim interesować, chcę sie skupić w tym artykule na roli, funkcji, sposobie istnienia cytatu w dyskursie naukowym. Czytający te słowa pewnie zachodzi w głowę, dlaczego w takim razie od Lipińskiej zaczynam swój wywód. Z dwóch powodów. Po pierwsze dlatego, że robi śmieszne a przytym inteligentne rzeczy. Chcę wykorzystać ów uśmiech rodzący się na brzmienie nazwiska. Po drugie sądzę, że wprowadzenie tak szerokiej perspektywy, jaką ze swoim kabaretem wnosi Lipińka pozwala stworzyć dodatkowy punkt odniesienia dla tematu artykułu i od samego początku rozszerzyć go poza skojarzenie z przypisem u dołu strony.
Wstęp 2
Nie żyjemy w oderwanej, niedookreślonej przestrzeni. Każde nasze działanie zdeterminowane jest przez szereg uwarunkowań, chociażby politycznych, społecznych, kulturowych. Podejmowane przez nas wysiłki naukowe nie są hermetycznie zamkniętymi posunięciami. Dialog, krytyka, analiza wcześniejszych dokonań bezwzględnie warunkują rozwój każdej nauki. Pisany przez nas tekst naukowy zawsze jest w określonym stosunku do innych tekstów poświęconych danemu tematowi. Cudze teksty wyznaczają piszącemu szlak, jakim ma podążać, by jego wnioski mogły być ocenione w środowisku jako nowatorskie. Cytat, czyli przytoczony fragment z innego dzieła, pozwala, by autor wskazał dawny trop i na jego tle budował indywidualne wnioskowanie.
środa, 9 stycznia 2008
Pytania
Czego warto uczyć?
- giętkości w pisaniu, by tekst w jasny sposób przekazywał zamiar autora,
- kontroli nad własnym tekstem,
- skreśleń...
Co oceniać?
- aktywność,
- umiejętność wykorzystania w praktyce tego, co zostało omówione na zajęciach.
Moje mocne strony w pisaniu?
Trudno jest je jednoznacznie wypunktować. Zdaje się, że jest to proces i umiejętności nawarstwiają się z biegiem czasu i nie wiem kiedy (i czy?) nastąpi taki moment, że z pełną odpowiedzialnością będę mogła powiedzieć, że wszystkie szufladki są już wypełnione i poukładane i że potrafię tak między nimi się poruszać, aby przestawiając elementy, nie zburzyć konstrukcji. Nie traktuję już swoich tekstów jak skończonych dzieł; nie boję się przestawiać akapitów, kiedy uznam, że tak jest lepiej; mam świadomość, że dobry tekst, to nie tylko wnikliwa merytoryczna analiza problemu, ale i sposób jej przedstawienia.
- giętkości w pisaniu, by tekst w jasny sposób przekazywał zamiar autora,
- kontroli nad własnym tekstem,
- skreśleń...
Co oceniać?
- aktywność,
- umiejętność wykorzystania w praktyce tego, co zostało omówione na zajęciach.
Moje mocne strony w pisaniu?
Trudno jest je jednoznacznie wypunktować. Zdaje się, że jest to proces i umiejętności nawarstwiają się z biegiem czasu i nie wiem kiedy (i czy?) nastąpi taki moment, że z pełną odpowiedzialnością będę mogła powiedzieć, że wszystkie szufladki są już wypełnione i poukładane i że potrafię tak między nimi się poruszać, aby przestawiając elementy, nie zburzyć konstrukcji. Nie traktuję już swoich tekstów jak skończonych dzieł; nie boję się przestawiać akapitów, kiedy uznam, że tak jest lepiej; mam świadomość, że dobry tekst, to nie tylko wnikliwa merytoryczna analiza problemu, ale i sposób jej przedstawienia.
Subskrybuj:
Posty (Atom)